چقد دنیا بده بی تو؛ چه احساس نفس گیری! شکنجت میکنن دائم؛ ولی انگار نمیمیری چقد تلخه که میدونی، تموم عمر تنهایی… چقد سخته که میبینم؛ فقط تو خواب اینجایی! فراموشم کن اونجوری که تو؛ تو خاطرم هستی… همون قدر که تو همراهی و من هر جا برم، هستی به تعداد نفسهایی؛ که با هق هق گره خورده فراموشم کن و دائم بگو رفته… بگو مرده… منو مرده تصور کن؛ مث لبخند غمگینم مث روزای سردی، که کنار تو نمیشینم منو مرده تصور کن همین حالا همین لحظه! واسه من زندگی بی تو؛ تظاهر کردن محضه فراموشم کن اونجوری که تو؛ تو خاطرم هستی… همون قدر که تو همراهی و من هر جا برم، هستی به تعداد نفسهایی؛ که با هق هق گره خورده فراموشم کن و دائم بگو رفته… بگو مرده…
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
The media could not be loaded, either because the server or network failed or because the format is not supported.
Beginning of dialog window. Escape will cancel and close the window.
End of dialog window.
تجسم کن که تو ایوون خونه رو تختی که پناه هر دومونه سرت رو شونمه خیره به ابرا مژه هات داره میگیره به ابرا گرفتی روی چشمت استکانو رصد کردی ته این کهکشانو نگه میداری با خندت زمانو میگم دیدم یه شب خواب الانو یهو برق تو چشمات جون میگیره سکوتت میشکنه بارون میگیره نگاتو بر میگردونی به سمتم تو بارون خیره میمونی به سمتم میبارن قطره ها روی من و تو میپیچه تو هوا بوی من و تو داری از فکر من پر میشی نم نم فقط یادت نیاد ما دوریم از هم نگو این آسمون که صاف صافه بذار قلبت واست رویا ببافه که رویا شعره میشه خوند و حظ کرد همین رویا چقدر مارو عوض کرد هنوز اون هدیه رو دارم که گفتی بسوزونش به یادت من نیوفتی هنوز اون شاخه گل ها تو اتاقن منم یادت میوفتم اتفاقا یهو برق تو چشمات جون میگیره سکوتت میشکنه بارون میگیره نفس داره خیالت راه میره تا جون دارم نمیذارم بمیره