از ریشه چیدی هر چی کاشتم گرفتی از من هر چی داشتم دردی که با رفتنت بزرگ شد من اسمشو گندم گذاشتم گندم که بیدونه نمیشه پرنده بی لونه نمیشه وقتی که قلبش جلد میشه هیچ جا براش خونه نمیشه من این دردو از هر طرف خوندمش درد شد به کوچه گفتم درختاش همه زرد شد من بغض کردم دل آسمون بارید انگار یه دنیا به دنیام بدهکاری من این دردو از هر طرف خوندمش درد شد به کوچه گفتم درختاش همه زرد شد من بغض کردم دل آسمون بارید انگار یه دنیا به دنیام بدهکاری میبینی این غمی که پیر زد تو خونمه صدای ضربههای ریز استخونمه برای این غمای کهنه من جوونم حیف اینی که داره میره ساده آره جونمه این روزا خندههامم خندهداره سرده تموم فصلامم خزون و برگ زرده این استخواره قلبو تیکه پاره میکنه دلم تو کوچه مثل قلب تو رهگرده
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
نگاهت می کنم در من غمی آرام می گیرد تویی که ماه است زیبایی ات وام می گیرد تو را دیدم برای اولین بار تازه فهمیدم چگونه یک نفر با یک نگاه از شوق می میرد جانان من به قلب من نزدیکی چون روح من جانان من حرفی بزن تا کم شود اندوه من ادامه ی قلب من فردای دلت روشن هر بار صدا زدم تو را شدی آرام من همیشه غمخوار من غم بی آزار من تویی که شیرین کرده ای دنیا به کام من قسم به تار مویت به آفتاب رویت که قصد من از زندگی لبخند تو بود مرا می فهمیدی حال مرا می دیدی اگر کسی مانند تو دل بند تو بود جانان من به قلب من نزدیکی چون روح من جانان من حرفی بزن تا کم شود اندوه من
