دل به لالایی چه بستی مرد می خوابد مگر شهر اگر خوابیده ، باشد! درد می خوابد مگر آنکه مُرد از تشنگی سیراب خواهد شد مگر اسم دریا را نوشتن آب خواهد شد مگر هرچه مرهم می گذارم بند می آید مگر ای وطن! خون تو از اروند می آید مگر قصه ی پُر غصه ات پایان نمی گیرد مگر پس دعاهامان چه شد ؟! باران نمی گیرد مگر غیر ما در این جهان کَس بَد نمی بیند مگر حال ما را آنکه می بیند نمی بیند مگر آنچه در دل داشتیم ابراز می گردد مگر آب از جو رفته ی ما باز می گردد مگر
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
نگاهت می کنم در من غمی آرام می گیرد تویی که ماه است زیبایی ات وام می گیرد تو را دیدم برای اولین بار تازه فهمیدم چگونه یک نفر با یک نگاه از شوق می میرد جانان من به قلب من نزدیکی چون روح من جانان من حرفی بزن تا کم شود اندوه من ادامه ی قلب من فردای دلت روشن هر بار صدا زدم تو را شدی آرام من همیشه غمخوار من غم بی آزار من تویی که شیرین کرده ای دنیا به کام من قسم به تار مویت به آفتاب رویت که قصد من از زندگی لبخند تو بود مرا می فهمیدی حال مرا می دیدی اگر کسی مانند تو دل بند تو بود جانان من به قلب من نزدیکی چون روح من جانان من حرفی بزن تا کم شود اندوه من
