بهار دلکش رسید و صبر من سر اومد که دلبر مهروی من آخر نیومد شکوفهی زیبای من گل کن دوباره بهاری اگر هست تو این خزون با تو بهاره دلم با توئه، تو دلت با کیه تو که عمق چشمات پر از پاکیه بیا پای هفتسین کنارم بشین ز تنگ دلم قلب سرخم بچین نشستهم به راه تو چشم انتظار بیا دلبرم باش تو این نوبهار سراومد زمستون شده روز نو برگرد به خونه پرستوی من جفتت اینجا تکافتاده تو آشیونه میخوام وقت تحویل نوروز هرسال تو باشی کنارم من اون شاخهی خشک سرما زدهم تو بشو نوبهارم دلم با توئه، تو دلت با کیه تو که عمق چشمات پر از پاکیه بیا پای هفتسین کنارم بشین ز تنگ دلم قلب سرخم بچین نشستهم به راه تو چشم انتظار بیا یار من دلبر نو بهار
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
