سنبل به چمن با ناز آمد، گل به گلستان باز آمد در بزم جهان بوی نرگس، از چمن شیراز آمد مرغ زیبا آمد به سخن، شور دیگر دارد دل من نوشد هر کس جامی از دست دل آرامی گیرد ز جهان کامی گل چون بیند روی تو را، رخسار دلجوی تو را جلوه نماید، عطر افشانی از سر گیرد تازه شود گل، عشق و شوری دیگر گیرد ای خوش آن کس بار دیگر از دست تو ساغر گیرد ای گل تو چه با نازی، چون نرگس شیرازی
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
میگذرم تنها از میان گل ها گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود چون به حسن آسمانی از مهی برتر شعله ی عشق من از گردون برآرد سر در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو
