هر جای شهر و میگردم ما باهم خاطره داریم آخر عمرمه اون روز که ازم چش برداری الان تو همون خیابونم که با هم راه میرفتیم اگه این آدما میذاشتن تا خود ماه میرفتیم مگه کل این دنیا چند تا مثل تو داره بیا که این دلم بی تو تنهاست بی کس و کاره منو هیشکی نمیفهمه جز تو یه نفر دلو بردار هر جایی ببر نگهش دار پیش خودت میدونی من فقط دلم میخواد خودتو دلم خوشه به بودن تو نبینم هیچکسیو دورت منو هیشکی نمیفهمه جز تو یه نفر دلو بردار هر جایی ببر نگهش دار پیش خودت میدونی من فقط دلم میخواد خودتو دلم خوشه به بودن تو نبینم هیچکسیو دورت نباشی خوابم نمیره شب چشم باز بیا تو دستات بچه شم باز همه بهم میگن دستت انداخت تو ببین چند باره میزنی زیر حرفات هی میگی این دفعه فرق داره (این دفعه) منو هیشکی نمیفهمه جز تو یه نفر دلو بردار هر جایی ببر نگهش دار پیش خودت میدونی من فقط دلم میخواد خودتو دلم خوشه به بودن تو نبینم هیچکسیو دورت منو هیشکی نمیفهمه جز تو یه نفر دلو بردار هر جایی ببر نگهش دار پیش خودت میدونی من فقط دلم میخواد خودتو دلم خوشه به بودن تو نبینم هیچکسیو دورت منو هیشکی نمیفهمه جز تو یه نفر دلو بردار هر جایی ببر نگهش دار پیش خودت میدونی من فقط دلم میخواد خودتو دلم خوشه به بودن تو نبینم هیچکسیو دورت
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
