دلِ من ضربه دیده است پُرِ وصله پینه است تو واسش یه تکیه گاهِ نابی تو خودِ نوری مثلِ مهتابی وقتی تاریکه همه جا تو فقط میتابی آره تو میتابی ، هم دوست دارم هم تویی دلیلِ بیخوابیم واسه آتیشِ دلم غیره خودت نیست آبی فکرِ پروازم تو واسم شکلِ یه پرتابی الماسی کمیابی دلیلِ این دلِ تنگمی تو اونی که واسش میجنگمی تو میدونی ماهِ قشنگمی تو دلیلِ این دلِ تنگمی تو اونی که واسش میجنگمی تو میدونی ماهِ قشنگمی تو تو نباشی سرد میشم دور میشم از همه بی تو اینجا واسه من زندونه جهنمه هر جا میرم ردِ پایِ تو کمه سهمِ من از زندگی فقط یه مشتِ محکمه بی تو این آدما میزنن میشکنن قلبِ منو نه بی من جایی نرو ول نکن دستِ منو ول نکن دستمو دلیلِ این دلِ تنگمی تو اونی که واسش میجنگمی تو میدونی ماهِ قشنگمی تو دلیلِ این دلِ تنگمی تو اونی که واسش میجنگمی تو میدونی ماهِ قشنگمی تو
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
