اگه به من بود که دیدنتو ممنوع میکردم فقط خودم نگات کنم اگه به من بود که هرکاری میشد واسه تو میکردم به جا خودم اگه به من بود باز میومدم به دیدنت بگو از کجا بیام اتفاقی ببینمت بگو چی میشه یهو اینجوری تو بد میشی میام از راهی که فک کنم تو هم رد میشی بگو بگذره چقدر بپره از سرم هوات نمیدونی به خدا لک زده این دلم برات نمیدونی نمیشه هیچ وقت ازت دست کشید اگه به من باشه که انقدر میام خسته شی بگو بگذره چقد بپره از سرم هوات نمیدونی به خدا لک زده این دلم برات نمیدونی نمیشه هیچ وقت ازت دست کشید اگه به من باشه که انقد میام خسته شی این کارا که چیزی نیست بدتر از اینم دیدم تو که هر سازی زدی منم باهاش رقصیدم هر کاری که کردی هم با دلخوری خندیدم هی بزن خراب کن و تاوانشو من میدم نگو هیچ وقت نمیشه باز دیدت بگو بینم مث من کی تو دلش رات میده دل من تنگته هر وقت که بیای باز دیره انقده خاطره داریم که بری هم پات گیره بگو بگذره چقد بپره از سرم هوات نمیدونی به خدا لک زده این دلم برات نمیدونی نمیشه هیچ وقت ازت دست کشید اگه به من باشه که انقد میام خسته شی بگو بگذره چقد بپره از سرم هوات نمیدونی به خدا لک زده این دلم برات نمیدونی نمیشه هیچ وقت ازت دست کشید اگه به من باشه که انقد میام خسته شی
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
