خنده داره نه دلم تنگه حتی واسه اخلاق زهر مارتم الکی فکر میکردم قهرمانتم ولی از یه جا به بعد دیدم کنارت نیستم من سد راهتم اولش انقد راحت شدیم از اینا که چفتن باهم سعیمو کردم از هرچی که بودم بسازم یه آدم بهتر واست ولی هرچی داشتیم ازمون زدن شدی دلیل عقب موندنم اینا ام که میپری باهاشون میدونی الگوی همشون منم یه روز جات سفت بود کف سینم الان رفتی اونجا که همه میرن من نمیگم همه دیدن شدی از اینا که به هیچی نه نمیگن خیلی چیزا ازت طلبمه من کم ندیدنتم بغل من همیشه یه جوری شکوندی قلبمو این یه بارم از طرف من خنده داره نه دلم تنگه حتی واسه اخلاق زهر مارتم الکی فکر میکردم قهرمانتم ولی از یه جا به بعد دیدم کنارت نیستم من سد راهتم دیگه قلبم بی حسه از الان از تو خونه چی بشه من درام داری با خودت چیکار میکنی شهر کوچیکه میرسه خبرا تا دیر نشده به خودت بیا از تو پوچی ولی دکورت زیاد تو قشنگ تر از این حرفا بودی اینی که شدی به تو نمیاد
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
