یه تیکه بودی از تنم بهش چجوری گند زدن ببین برعکس تو منو به گذشته زوری بستنم قبلنا با اراده تر بودم میومد اسمت نمیزدم تنها از خونه بیرون از حرصت بودیم معروف ترین عشق میون قصه ها چقدر گفتم دیگه نمیاد دیوونه مثلت قبلنا عکسامون بود همه به دیوارو هیچ جایی ندیدم اون خنده یه زیبارو نمیشنید شکستن بغضمو کسی اشکامو ندیدن تو جمع رفیقامو قبلنا با تو چقدر آرزوهام فرق داشت از اولی تا اخریش بودی تو همراش کنار هم بودیم یه دنیا نبود حریفمون قسم میخوردن عشقمونو کل شهر پاش الانم که تنها بغض قلب منی منتظرم یه موقع زنگ بزنی حیف که نشد تو هم بفهمی نقطه ضعف منی یه تیکه بودی از تنم بهش چجوری گند زدن ببین برعکس تو منو به گذشته زوری بستنم تو عوض شدی از تو چشات میشه دید اگه قراره تو ببری من میزنم زیر میز افتادم رو دور فراموش کردنت رو شیب تیز ولی دلم میکشونه بالا منو سینه خیز الان که دادی به همه چی عادتم حقته حقته هرچی که سرت بیاد اصن یکاری کن شاید بشه یادم بری فقط بیا زل بزن تو چشام بگو بدت میاد ازم چون دیگه خسته شدم من از این وضعیت شدیم تو خاطرات بدِ هم اسیر هم مقصدمون اشتباه بودش و هم مسیر تو منو گرفتی عوضی ! من اونی نیستم که بذاری سر به سرم خودم بدتر از تو از همیشه خسته ترم فکر میکنم چی میشی بعد من از یه طرف جا ندارم بندازی روی این قلبه ترک
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
