هی تو پروانه من همچو شمعم که از رفتن تو بسوزم رفته ای بی من ای بی وفا تو چه آورده ای به روزم بی خبر رفته ای و خبر از دل بی قرارم نداری آتشم میزند این تب عاشقی این غم بی قراری بی قرارم نگارم تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم بی قرارم نگارم بازآ تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم در قفس مانده ام بی نفس مانده ام ای امان از جدایی همچو لالایی خواب شیرین تورا خواهم ای دوست کجایی همچو ماهی که در برکه ی قلب من عکس رویت نباشد رفته ای تا دگر شوق دیدار من آرزویت نباشد آرزویت نباشد بی قرارم نگارم تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم بی قرارم نگارم بازآ تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
