دو راهی رسیده به من نمیخواد ازم رد بشه دو راهی رسیده به من منو تو خودش میکشه دوباره رسیدیم به هم تو این شهر آدم فروش چه دنیای کوچیکیه لباس عروسک بپوش تو این خونه رو یادته زوایاشو از بر شدی همین گوشه مدیونتم همین گوشه پرپر شدی ♪♪♪ چقدر ناله کردی نرو چقدر ناله کردی بمون چقدر ناله هات یادمه خودم قفل کردم درو خودم عاشقت کردمو خودم بی تفاوت شدم خودم کشتمت تا یه عمر بمونی برای خودم بمونی برای خودم بمونی برای خودم ♪♪♪ دو راهی شبیه یه روح شب از خواب من میپره یکی عکساتو میکشه یکی اسمتو میبره دارن ذره ذره منو تو خون تو حل میکنن لباسای خوابت هنوز شبامو بغل میکنن شبامو بغل میکنن لباسای خوابت هنوز چه دنیای کوچیکیه لباس عروسک بپوش ♪♪♪ چقدر ناله کردی نرو چقدر ناله کردی بمون چقدر ناله هات یادمه خودم قفل کردم درو خودم عاشقت کردمو خودم بی تفاوت شدم خودم کشتمت تا یه عمر بمونی برای خودم بمونی برای خودم بمونی برای خودم
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
