دیوونه بازیات چشات غمات خنده ی رو لبات نگات صدات حسای بینمون چه زود گذشت خیلی گذشتم از خودم برات بارون و آسمون زمین زمون خاطره های نصفه نیممون در حد یه نگاه یا شوخیم قاطی نمیشدم با این و اون من بهت گفتم که آدما بی رحمن حیف دلتو شکستن هی اونا باید برن نه تو نه من من که آرومم عشق چشات نمیخندن بهم کی آخه میفهمن کی اونا باید برن برن نه من یه شهر و کلی خاطره ازت هر راهی میرسید به تو فقط تویی که زندگی رفتمی منی که تنها موندم این وسط شبیهتم نبود کسی برام بودی مهم نبود کی ام کجام نه اینکه باشه منتی ولی به جز تورو نشد نشد بخوام من بهت گفتم که آدما بی رحمن حیف دلتو شکستن هی اونا باید برن نه تو نه من من که آرومم عشق چشات نمیخندن بهم کی آخه میفهمن کی اونا باید برن برن نه من
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
