دلتنگی ام را از غزل این یار دیرینم بپرسید از هم سپار لحظه های تلخ و شیرینم بپرسید این خنده های بیخودی را بر لبم جدی نگیرید حال مرا از واژه های شعر غمگینم بپرسید باور ندارم از خودی تسلیم بی چون و چرا را از زندگی از هرچه میخواند به تمکینم بپرسید یک مرغ دیگر کم شد از این فوج بی پرواز و آواز دیگر مرا از پنجه ی خونین شاهینم بپرسید من خود نمیدانم شما درد مگوی سال ها را از او که عاجز مانده در یک لحظه تسکینم بپرسید من زنده ام اما خود این نادیده را باور ندارم از هر که این ناباوری را کرده تلقینم بپرسید باور ندارم از خودی تسلیم بی چون و چرا را از زندگی از هرچه میخواند به تمکینم بپرسید یک مرغ دیگر کم شد از این فوج بی پرواز و آواز دیگر مرا از پنجه ی خونین شاهینم بپرسید
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
شب که میشود یاد تو میزند به جان تا که میپرد خواب و نمیرود فغان من به بوی موی تو ای یار میکشم نفس پس چرا نفس بریدهای زین زار در قفس لحظه لحظه خاطره ها را میکنم مرور پیش چشممی افسوس اما شدی چه دور سقفم آسمان و زمین گرمش آرزوست در دلم اگر جایی هست هم برای اوست شب که میشود به خودم دشنام میدهم کوچه کوچه شهر را پیاده راه میروم این چه زندگیست که همش تکرار میشود روز از نو است و روزی ام انکار میشود شب که میشود اتاق کوچک میشود بر دلم تمام یقین ها شک میشود آه میکشم گویی آواز میشود آه آه
