بغض هزار آدم سنگی شهری که در آن عطر باران نیست لبخند و گل در ان فراوان نیست باید که عاشقتر شود این شهر در خواب آدم های با هم قهر ای کاش با خود سر نمی کردند این شهر را باور نمی کردند ای کاش حالم با تو بهتر بود یا شهر من یک شهر دیگر بود شهری که گم کرده صدایش را هی می شمارد موج هایش را شهری که زن هایش بی آوازند مردانش آسان دل نمی بازند شهری که رفته در غبار و دود شهر عوسکهای خواب آلود این شهر روزی جای ماندن بود یک نیمکت جای تو با من بود چشمان ما دریای خواهش بود دستان ما فکر نوازش بود روزی که معصومانه گل چیدیم تنهایی خود را نفهیدیم ماندیم تنها و خسته از تردید گلهایمان در دستمان خشکید ما در قفس گفتیم آزادیم ما گل به دست هم نمیدادیم جای نوازش زخم میخوریم ما زندگی کردیم یا مردیم این شهر روزی جای ماندن بود یک نیمکت جای تو با من بود چشمان ما دریای خواهش بود دستان ما فکر نوازش بود
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
جانانم بردی دل و جانم از عشق تو جانا همش در هیجانم جان جانم عاشقتر از آنم دستم رو بگیری بکوبد ضربانم کاش به دادم برسی به داد حالم برسی کاش به داد این دل پر تب و تابم برسی دست مارو خوندی دلمو کجا کشوندی اومدی دل ببری مارو به کجا رسوندی دلبر دلبر تویی از همه بهتر از گوشه ی قلبم الهی نزنی پر بس که تو جذابی و دلبر دلارام من از همه بهتر برده ای آرام و قرارم نگارم داره میاد کنارم
