تا انجماد می برد سرمای دشت ما را در برف دفن می کرد افسانه ی صدا را خط می خورید فردا از صفحه های تاریخ می گفت و پاک می کرد از برف رد پا را در چشم ابر باران ، قندیل میشد انگار وقتی که حدس می زد پایان ماجرا را پاییز بوی زخم و خون مرده می پراکند میمرد شعر سرخی در دست های سارا ♪♪♪ از دوردست مردی همراه باد و بوران می خواند و باز می خواند این شعر آشنا را کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز باشد که باز بینیم دیدار آشنا را ♪♪♪ در چشم ابر باران، قندیل می شد انگار وقتی که حدس می زد پایان ماجرا را سرشاخ لخت بیدی از شانه های پرچین در گوش خاک می گفت پیغام سروها را ♪♪♪ از دوردست مردی همراه باد و بوران می خواند و باز می خواند این شعر آشنا را کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز باشد که باز بینیم دیدار آشنا را ♪♪♪ تا انجماد می برد سرمای دشت ما را در برف دفن می کرد افسانه ی صدا را خط می خورید فردا از صفحه های تاریخ می گفت و پاک می کرد از برف رد پا را در چشم ابر باران، قندیل می شد انگار وقتی که حدس می زد پایان ماجرا را پاییز بوی زخم و خون مرده می پراکند میمرد شعر سرخی در دست های سارا ♪♪♪ از دوردست مردی همراه باد و بوران می خواند و باز می خواند این شعر آشنا را کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز باشد که باز بینیم دیدار آشنا را
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
غم کوچه های سرد این شهرو بغل کرده دلتنگی توی استکانم زهر حل کرده دستای تو مثل جهنم داغ رو شونم برف از سفیدی چشام میریزه رو گونم یه کوه دردم که عقابا چشمشو خوردن معدن چیا تو قلب دهلیز من مردن آب از سرم رد میشه از بس خسته ام خسته تب کرده هذیون میگه ماهی زبون بسته تلخم حقیقت داره این تنها شدن بی عشق تلخم دلت میگیره دنبالم نیا بی عشق تلخم حقیقت داره این تنها شدن بی عشق تلخم همینه تا همیشه حال من عشق از موج از دریا از اقیانوس میترسم از تو که رویامی مثل کابوس میترسم مثل یه گنجم تو دل دریای تنهایی تقسیم کردن قلبمو دزدای دریایی تلخم دلت میگیره دنبالم نیا بی عشق تلخم حقیقت داره این تنها شدن بی عشق تلخم همینه تا همیشه حال من عشق
