پشت دریا شهری است که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است بامها جای کبوترهایی است که به فواره هوش بشری می نگرند دست هر کودک ده ساله شهر ، شاخه معرفتی است مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند که به یک شعله ، به یک خواب لطیف خاک موسیقی احساس ترا می شنود و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد پشت دریا شهریست که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحر خیزان است پشت دریا شهری است ، قایقی باید ساخت قایقی خواهم ساخت ، خواهم انداخت به آب قایق از تور تهی ، و دل از آرزوی مروارید همچنان خواهم راند ، همچنان خواهم خواند ، دور باید شد از این خاک غریب شب سرودش را خواند ، نوبت پنجره هاست همچنان خواهم راند ، همچنان خواهم خواند
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
به تو من آفرین می گم، برای اوج زیباییت نشستی بین ماه و گل، دیگه سخته شناساییت تو عشق و زندگی من، رفیق و دوستم هستی نه تنها توی قلب من، تو زیر پوستم هستی دوباره از سر عادت، قسم خوردم به جان تو به چه زیبایی اسم من، در اومد از دهان تو از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده نمی دونم شبیه چی، می دونم عشق عین ماست خدا رو شکر دلتنگیم، که یعنی عشق بین ماست یه دیوونه شبیه من، گرفتار یه دیوونه س همه دور جهان گشتن، واسه من یار تو خونه س یه وقتا بعضی آدمها، می شن تقدیر و فال ما برن یه خاطره می شن، بمونن خوش به حال ما از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده
