یه روزی میری و میدونم اون روز نزدیکه دل بزرگم ازت پره زخمای کوچیکه دارم عادت میکنم به این اشک های پنهونی داری به زور گذشته ها عاشق من میمونی آخه نگاه تو مثل یه آدم عاشق نیست کسی که حرفی نداره اون آدم سابق نیست قایق کاغذی من اگر چه نشسته به گل برو ولی بی جواب نمیمونه شکستن دل لحظه به لحظه ی من با غم تو سپری شد سهم من از همه چی غصه و در به دری شد کاش یه بارم که شده حال وهوای دل تو عوض میشد لحظه به لحظه ی تو خنده به گریه ی چشمامه حقته هرچی بگی حق منم همین اشکامه عکسای دوتاییمون مرحم قلب شکسته ی همرامه هرچی گفتم اگه میشه نرو نشنیدی بگو حال منو فهمیدی جوری رفتی که تموم گذشته بمیره دل خسته بهونه بگیره دوست دارم ولی واسه گفتنشم دیره هرچی گفتم اگه میشه نرو نشنیدی بگو حال منو فهمیدی جوری رفتی که تموم گذشته بمیره دل خسته بمونه بگیره دوست دارم ولی واسه گفتنشم دیره آخرش رسید روزی که خسته شی ازم گفته بودم اینو یادته آخرش رسید روزی که عکس گریه هام تو چشای بی خیالته آخرش به آخرش رسید این رابطه ساده دل نبستی برگرد و عشقتو به قلبم برگردو و قلب من نداشت انتظار این دردو از تو غیر این تب چی دارم از شبای بی تو بی زارم تو میخوای بری با وجود اصرارم پیش من بمون من هنوز دوست دارم
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
