با من بیا تا بهار بعد از پاییز غم بار خورشید میتابد دوباره فردا می آورد به بار با من بمون تا سحر امشب و شبهایی دگر که هر سوسوی ستارهاز صبه می آورد خبر
♪♪♪
ای چشمهایت صبح بهاران ای لبخندت تصویر باران بیا ای جان جان این شام تارم را سحر کن بیا از کوچه های ساکت و سردم گذر کن بیا ای نازنین شاید که در شهرم بمانی
♪♪♪
ای یار جانی یار جانی دوباره برنمیگردد دیگر جوانی ای خانه و کاشانه ی من بیا از آوازم بشنو افسانه من
♪♪♪
منو تو باغ یک بهاریم خبری از خزان نداریم در گذرگاه روزگاران هم مسیریم و هم قطاریم تا فرداها با من سفر کن شاخ و برگم را تازه تر کن بیا ای شعر من گل داده از افسانه ی تو بیا آواز من مهمان شده در خانه ی تو بیا تا قصه ات را تا ابد با من بخوانی ♪♪♪ ای یار جانی یار جانی دوباره برنمیگردد دیگر جوانی ای خانه و کاشانه ی من بیا از آوازم بشنو افسانه من
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
