از دست دل پر میزنی با خنده خنجر میزنی با غیر ساغر میزنی با من مدارا میکنی حال مرا میدانیو از خود مرا میرانیو در گوش من میخوانیو هنگامه برپا میکنی یک شب مرا میسوزی و یک شب تماشا میکنی با گریه میپرسم چرا با خنده حاشا میکنی یک آن امانم میدهی جانی به جانم میدهی خود را نشانم میدهی دیوانه رسوا میکنی دیوانه رسوا میکنی از دست دل پر میزنی با خنده خنجر میزنی با غیر ساغر میزنی با من مدارا میکنی حال مرا میدانیو از خود مرا میرانیو در گوش من میخوانیو هنگامه ،هنگامه ،هنگامه برپا میکنی رونق شدی بیداد را شیرین شدی فرهاد را مجنون سر بر باد را پابند لیلا میکنی یک شب مرا میسوزی و یک شب تماشا میکنی با گریه میپرسم چرا با خنده حاشا میکنی یک آن امانم میدهی جانی به جانم میدهی خود را نشانم میدهی دیوانه رسوا میکنی دیوانه رسوا میکنی
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
