آمد ندای آسمان, آمد طبیب عاشقان خواهی که آید پیش تو, بیمار شو بیمار شو بیمار شو بیمار شو بیدار شو (بیدار شو) بی چون تو را, بی چون کند, روی تو را گلگون کند خار از کفت بیرون کند وآنگه سوی گلزار شو بی چون تو را, بی چون کند, روی تو را گلگون کند خار از کفت بیرون کند وآنگه سوی گلزار شو مشنو تو هر مکر و فسون, خون را چرا شویی به خون همچون قدح شو, سرنگون و آنگاه دُردی خوار شو, وآنگاه دُردی خوار شو بیدار شو (بیدار شو) آمد ندای آسمان, آمد طبیب عاشقان خواهی که آید پیش تو, بیمار شو بیمار شو این سینه را چون غار دان, خلوتگه آن یار دان گر یار غاری هین بیا, در غار شو, در غار شو در گردش چوگان او, چون گوی شو, چون گوی شو وز بهر نُقل کرکسش, مُردار شو, مُردار شو تو مرد نیکِ ساده ای, زر را به دزدان داده ای خواهی بدانی دزد را، طرار شو، طرار شو طرار شو، طرار شو بیدار شو (بیدار شو) بیدار شو, بیدار شو ، هین رفت شب, بیدار شو (بیدار شو, بیدار شو) بیمار شو
مهرداد عالمی, علی قمصری, حسین رضایی نیا, مصباح قمصری
لطفا وارد حساب کاربری شوید.
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
