آمد ندای آسمان, آمد طبیب عاشقان خواهی که آید پیش تو, بیمار شو بیمار شو بیمار شو بیمار شو بیدار شو (بیدار شو) بی چون تو را, بی چون کند, روی تو را گلگون کند خار از کفت بیرون کند وآنگه سوی گلزار شو بی چون تو را, بی چون کند, روی تو را گلگون کند خار از کفت بیرون کند وآنگه سوی گلزار شو مشنو تو هر مکر و فسون, خون را چرا شویی به خون همچون قدح شو, سرنگون و آنگاه دُردی خوار شو, وآنگاه دُردی خوار شو بیدار شو (بیدار شو) آمد ندای آسمان, آمد طبیب عاشقان خواهی که آید پیش تو, بیمار شو بیمار شو این سینه را چون غار دان, خلوتگه آن یار دان گر یار غاری هین بیا, در غار شو, در غار شو در گردش چوگان او, چون گوی شو, چون گوی شو وز بهر نُقل کرکسش, مُردار شو, مُردار شو تو مرد نیکِ ساده ای, زر را به دزدان داده ای خواهی بدانی دزد را، طرار شو، طرار شو طرار شو، طرار شو بیدار شو (بیدار شو) بیدار شو, بیدار شو ، هین رفت شب, بیدار شو (بیدار شو, بیدار شو) بیمار شو
مهرداد عالمی, علی قمصری, حسین رضایی نیا, مصباح قمصری
لطفا وارد حساب کاربری شوید.
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
