شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی کوچ کرده دسته دسته آشنایان عندلیبان باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی
وای از دنیا که یار از یار می ترسد غنچه های تشنه از گلزار می ترسند عاشق از آوازه دیدار می ترسد پنجه خنیاگران از تار می ترسد شهسوار از جاده هموار می ترسد این طبیب از دیدن بیمار می ترسد.
سازها بشکست و درد شاعرانه از حد گذشت سال های انتظاری بر من و تو بد گذشت آشنا نا آشنا شد تا بلی گفتم بلا شد گریه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم سنگ سنگ کلبه ویرانه را بر سر زدم آب از آبی نجنبید خفته در خوابی نجنبید.
چشمه ها خشکید و دریا خستگی را دم گرفت آسمان افسانه ما را به دست کم گرفت جام ها جوشی ندارند عشق آغوشی ندارد بر من و بر ناله هایم هیچ کس گوشی ندارد
بازآ تا کاروان رفته باز آید بازآ تا دلبران ناز ناز آید بازآ تا مطرب و آهنگ و ساز آید تا گل افشانان نگار دلنواز آید بازآ تا بر در حافظ سر اندازیم گل به افشانیم و می در ساغر اندازیم
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
جانانم بردی دل و جانم از عشق تو جانا همش در هیجانم جان جانم عاشقتر از آنم دستم رو بگیری بکوبد ضربانم کاش به دادم برسی به داد حالم برسی کاش به داد این دل پر تب و تابم برسی دست مارو خوندی دلمو کجا کشوندی اومدی دل ببری مارو به کجا رسوندی دلبر دلبر تویی از همه بهتر از گوشه ی قلبم الهی نزنی پر بس که تو جذابی و دلبر دلارام من از همه بهتر برده ای آرام و قرارم نگارم داره میاد کنارم
