پر از عشق بودم ولی تو ندیدی داره کم کم این عشق خاموش میشه نذار بیشتر از این ازم دور باشی همین جوری آدم فراموش میشه من از دار دنیا همین قلب و دارم تو هفت آسمونم تویی تک ستارم بهت قول دادم بمونم کنارت بهم قول دادی بمونی کنارم یه جور یخ زدم که نه سوز زمستون نه شلاق پاییز رنجم نمیده به جایی رسیدم که هیچ اتفاقی از این تلخ تر هم شکنجم نمیده اگه قلب داری به فکر منم باش من این چشم ها رو واست ابر کردم نبودی ببینی چجوری شکستم بهم ریختم سوختم صبر کردم یه جور یخ زدم که نه سوز زمستون نه شلاق پاییز رنجم نمیده به جایی رسیدم که هیچ اتفاقی از این تلخ تر هم شکنجم نمیده
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
