دویدن های من سمت تو هرگز خط پایانی نخواهد داشت نفس افتاده ی در حسرت دیدار تو جانی نخواهد داشت و شعله های آتش همچو قلبم آه سوزانی نخواهد داشت تمام عمر من در خلوت و تنهایی شبهای تارم رفت غم عشقت به بیرحمی زمینم زد که نام و اعتبارم رفت به پاییزی ترین باران قسم که فصل گلریز بهارم رفت من عاشقانه ترین شعر زمان توام که بی نشانه ترین جای جهان توام من سایه بان توام هم آشیان توام آواره گرد غمت بی خانمان توام تماشا کن منم تصویری از تنهایی یک آدم عاشق نشانی از شکستن در غروب بیقرار آخرین هق هق چه برفی روی موهایم نشسته در همه آیینه های دق منم هم ماجرای بغض پنهان همه گل های پژمرده کسی که عمر خود را پای دلتنگی لبخند تو غم خورده چه پایان غم انگیزی برای قلب تنهایم رقم خورده من عاشقانه ترین شعر زمان توام که بی نشانه ترین جای جهان توام من سایه بان توام هم آشیان توام آواره گرد غمت بی خانمان توام
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
