زندگی این همه از خاطره ی گریه نگو زندگی حال خوش پر تپش قلب تو کو میدونم موندنم اینجا خود دیوونگیه مرگ چی داره اگه این همه غم زندگیه من آخرین آوازم زخمی ترین پروازم میسوزم و میسازم حالم خوش نیست من تشنه ی اعجازم دارم بهت میبازم هرچی بخندم بازم حالم خوش نیست تکیه دادم به خودم دردمو گفتم به خودم گریه کردم همه ی بغضمو خالی نشدم کسی نیست با نفسش حال دلم فرق کنه کسی نیست دردمو توی بغلش غرق کنه من آخرین آوازم زخمی ترین پروازم میسوزم و میسازم حالم خوش نیست من تشنه ی اعجازم دارم بهت میبازم هرچی بخندم بازم حالم خوش نیست
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
