اشکاتو کی میشمره وقتیکه دستای من از گونه هات دوره رفتن همیشه اختیاری نیست آدم یه جاهایی رو مجبوره فکر کن همیشه مال من باشی دنیا مگه از این زیباترم میشه تو خیلی چیزارو،نمیفهمی من خیلی حرفارو سرم میشه
امروز اگه از من جدا باشی دلواپس فردای تو نیستم دنیات شبیه روزگارم نیست من،مرد رویاهای تو نیستم میرم با اینکه عاشقت هستم با اینکه چشمای تری دارم ای کاش بفهمی که برای تو آرزو های بهتری دارم
خندت تو خونه م جا نمیگیره سهم تو خورشیده نه خاموشی من عاشقانه میگذرم از تو گاهی چه دلچسبه فراموشی باورکن این روزا به غیر ازمن چیزی تو رویاهات اضافی نیست باید با قرصام مهربون تر شم بعد از تو روزی دوتا کافی نیست
ما قول دادیم،مال هم باشیم ما قول دادیم،اینو میدونم با گریه میگی مرده و قولش نامردم و قولم رو میشکونم مثل فرشته ها شدی امشب تو این لباس روشن توری با گریه گم میشم تو مهمونا دیدی یه جاهایی رو مجبوری
خندت تو خونه م جا نمیگیره سهم تو خورشیده نه خاموشی من عاشقانه میگذرم از تو گاهی چه دلچسبه فراموشی باورکن این روزا به غیر ازمن چیزی تو رویاهات اضافی نیست باید با قرصام مهربون تر شم بعد از تو روزی دوتا کافی نیست
اشکاتو کی میشمره وقتی که دستای من از گونه هات دوره رفتن همیشه اختیاری نیست آدم یه جاهایی رو مجبوره فکر کن همیشه مال من باشی دنیا مگه از این زیباترم میشه تو خیلی چیزارو،نمیفهمی من خیلی حرفارو سرم میشه
اندیشه فولادوند, رضا یزدانی, حسن علی شیری, داوو مردانی, سروش دادخواه, امیر جمشیدی
تنظیم کننده
آرش زمانیان, بهروز پایگان, میلاد عدل خاص
آهنگساز
رضا یزدانی
لطفا وارد حساب کاربری شوید.
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
