من باهارم تو زمین من زمینم تو درخت من درختم تو باهار ــ نازِ انگشتای بارونِ تو باغم میکنه میونِ جنگلا تاقم میکنه.
تو بزرگی مثِ شب. اگه مهتاب باشه یا نه تو بزرگی مثِ شب.
خودِ مهتابی تو اصلاً، خودِ مهتابی تو. تازه، وقتی بره مهتاب و هنوز شبِ تنها باید راهِ دوریرو بره تا دَمِ دروازهی روز ــ مثِ شب گود و بزرگی مثِ شب.
تازه، روزم که بیاد تو تمیزی مثِ شبنم مثِ صبح.
تو مثِ مخملِ ابری مثِ بوی علفی مثِ اون ململِ مه نازکی: اون ململِ مه که رو عطرِ علفا، مثلِ بلاتکلیفی هاج و واج مونده مردد میونِ موندن و رفتن میونِ مرگ و حیات.
مثِ برفایی تو. تازه آبم که بشن برفا و عُریون بشه کوه مثِ اون قلهی مغرورِ بلندی که به ابرای سیاهی و به بادای بدی میخندی...
من باهارم تو زمین من زمینم تو درخت من درختم تو باهار، نازِ انگشتای بارونِ تو باغم میکنه میونِ جنگلا تاقم میکنه.
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
جانانم بردی دل و جانم از عشق تو جانا همش در هیجانم جان جانم عاشقتر از آنم دستم رو بگیری بکوبد ضربانم کاش به دادم برسی به داد حالم برسی کاش به داد این دل پر تب و تابم برسی دست مارو خوندی دلمو کجا کشوندی اومدی دل ببری مارو به کجا رسوندی دلبر دلبر تویی از همه بهتر از گوشه ی قلبم الهی نزنی پر بس که تو جذابی و دلبر دلارام من از همه بهتر برده ای آرام و قرارم نگارم داره میاد کنارم
