ما فاصلمون با هم خیلی شده میدونم این رابطه هم سرده هم بی خوده می دونم… در حد دو خط شعره عشقی که ازت دیدم ساکت شدی هر موقع احساستو پرسیدم اینجا نه خودم خوبم نه حالتو میفهمم یه زخم فقط از تو اینه همه سهمم… شاید به نظر خوبه هر کی تو رو میبینه میگه چقد خوبی قابل تحسینه نمی شه از تو دل بکنم تو عاشق شو دیوونه منم اونی که پات میمونه منم ببین نمی خوام با تو بد شه دلم واسه ترک تو بد دو دلم… یه کاری کن نذاری برم همین سخت تر شده واسه من درک تو دیوونه انگاری یه دلسردی مابین دوتامونه… با این همه بی رحمی با قلبی که آشوبه یه جوری ازت میگم انگار همه چی خوبه ترس من از این عشقه عشقی که هدر میره هر شب یه کدوم از ما تنهایی سفر میره پای همه چی موندم اما تو نفهمیدی… از فاصله ترسیدم اما تو نترسیدی
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
