مِحنت سرایِ اين جهان را گشته ام بسيار من از هر دياري رَسته ام جز تو بِهين مادر وطن قليم هاي گونه گون را سوده ام دستي ولي گرماي تو جان پرور اَست,بي هيچ ترديد وسخن دلسردي وتلخيست روکردن به کويِ ديگران پيوند با خاکِ تو خواهم وَر بپوشم من کفن حافظ چه گريان گفت, درد غربت از يار وديار ناليد, چونان گوئيا, جانش رَهيده است از بدن بس قرنها بيگانگان را, رانده اي ,تارانده اي جاويد ماندي وبمان,دور از تو دست اهرمن پروردي و پرورده اي,رندانِ عاشق ,جان به کف سرچشمه ات جوشنده باد اي ياور روئينه تن شوريده وديوانه ام,کاينسان دوان با پا وسر باز آمدم ايرانِ من,آغوش بگشا اي وطن
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
به تو من آفرین می گم، برای اوج زیباییت نشستی بین ماه و گل، دیگه سخته شناساییت تو عشق و زندگی من، رفیق و دوستم هستی نه تنها توی قلب من، تو زیر پوستم هستی دوباره از سر عادت، قسم خوردم به جان تو به چه زیبایی اسم من، در اومد از دهان تو از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده نمی دونم شبیه چی، می دونم عشق عین ماست خدا رو شکر دلتنگیم، که یعنی عشق بین ماست یه دیوونه شبیه من، گرفتار یه دیوونه س همه دور جهان گشتن، واسه من یار تو خونه س یه وقتا بعضی آدمها، می شن تقدیر و فال ما برن یه خاطره می شن، بمونن خوش به حال ما از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده
