به رهی دیدم برگ خزان افسرده ز بیداد زمان کز شاخه جدا بود چو ز گلشن رو کرده نهان در رهگذرش باد خزان چون پیک بلا بود ای برگ ستم دیده ی پاییزی آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی روزی تو در آغوشه گلی بودی دلداده و مدهوش گلی بودی ای عاشقه شیدا دل داده ی رسوا گویمت چرا فسرده ام در گل نه صفایی باشد نه وفایی جز ستم ز می نبرده ام تیر غمش در دل بنشاندم در غم او من جان بفشاندم تا شد نو گل گلشنو زیبه چمن رفت آن گل من از دست با خار و خسی پیوست من مانده ام و صد بار گران وین پیکر بی جان ای تازه گل گلشن پژمرده شوی چون من هر برگ تو افتد به رهی افسرده و بی جان رفت آن گل من از دست با خار و خسی پیوست من مانده ام و صد بار گران وین پیکر بی جان ای تازه گل گلشن افسرده شوی چون من هر برگ تو افتد به رهی پژمرده و بی جان
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
غم کوچه های سرد این شهرو بغل کرده دلتنگی توی استکانم زهر حل کرده دستای تو مثل جهنم داغ رو شونم برف از سفیدی چشام میریزه رو گونم یه کوه دردم که عقابا چشمشو خوردن معدن چیا تو قلب دهلیز من مردن آب از سرم رد میشه از بس خسته ام خسته تب کرده هذیون میگه ماهی زبون بسته تلخم حقیقت داره این تنها شدن بی عشق تلخم دلت میگیره دنبالم نیا بی عشق تلخم حقیقت داره این تنها شدن بی عشق تلخم همینه تا همیشه حال من عشق از موج از دریا از اقیانوس میترسم از تو که رویامی مثل کابوس میترسم مثل یه گنجم تو دل دریای تنهایی تقسیم کردن قلبمو دزدای دریایی تلخم دلت میگیره دنبالم نیا بی عشق تلخم حقیقت داره این تنها شدن بی عشق تلخم همینه تا همیشه حال من عشق
