نگاهت می کنم در من غمی آرام می گیرد
تویی که ماه است زیبایی ات وام می گیرد
تو را دیدم برای اولین بار تازه فهمیدم
چگونه یک نفر با یک نگاه از شوق می میرد
جانان من به قلب من نزدیکی چون روح من
جانان من حرفی بزن تا کم شود اندوه من
ادامه ی قلب من فردای دلت روشن
هر بار صدا زدم تو را شدی آرام من
همیشه غمخوار من غم بی آزار من
تویی که شیرین کرده ای دنیا به کام من
قسم به تار مویت به آفتاب رویت
که قصد من از زندگی لبخند تو بود
مرا می فهمیدی حال مرا می دیدی
اگر کسی مانند تو دل بند تو بود
جانان من به قلب من نزدیکی چون روح من
جانان من حرفی بزن تا کم شود اندوه من
