تو دنیای بزرگ ما ، هر کی یه سازی می زنه فرهاد یه کوه رو می کنه ، شیرین دلش رو می شکنه مجنون تموم عمرشو ، اسیر لیلی می مونه لیلی همش از رفتن و جدایی آواز می خونه زمونه مون ، زمونه ی مجنون های قلابیه به چشم لیلی های شهر ، لنزهای سبز و آبیه فرهاد کوه کن دیگه نیست ، شیرین به تلخی می زنه عاشقی از مد افتاده ، عهدها یه روزه می شکنه یکی لیلی یکی مجنون ، یکی خوشحال یکی داغون یکی فرهاد یکی شیرین ، یکی شاد یکی غمگین یکی لیلی یکی مجنون ، یکی خوشحال یکی داغون یکی فرهاد یکی شیرین ، یکی شاد یکی غمگین هر کی یه سازی می زنه ، کی می دونه چاره چیه قلب ها همه سنگی شدن ، کی می دونه کی به کیه وقتی یکی واسه دلش ، تو بارون آواز بخونه همه بهش می خندن و می گن دیوونه است دیوونه هر کی واسه یه دلخوشی از صبح تا شب جون می کنه یه کسی عاشق می شه و یکی دلا رو می شکنه یکی می گه که عاشقی فقط یه قصه است تو کتاب اون یکی چشم می بنده و عشقشو می بینه تو خواب یکی لیلی یکی مجنون ، یکی خوشحال یکی داغون یکی فرهاد یکی شیرین ، یکی شاد یکی غمگین یکی لیلی یکی مجنون ، یکی خوشحال یکی داغون یکی فرهاد یکی شیرین ، یکی شاد یکی غمگین
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
بعد از او دیگر نمی خواهم ، آفتاب و آسمان را بعد از او دیگر نمی خواهم ، چلچراغ کهکشان را من دگر بی او نمی جویم، در چمن ها لاله ها را چهره ام دیگر نمی جوید، چهره های آشنا را بعد از او هرگز نمی آید، خنده بر روی لبانم می گریزم از بر یاران، تا مگر تنها بمانم دیگر ای آسمان آبی، خسته ام زین جست و جوها یاد من کن، هر کجا دیدی، آن عروس آرزو را
