وی هر قله ای باشی برای من هدف میشی بگردی دور دنیارو بازم با من طرف میشی بیا از فاصله با من کمی عقب نشینی کن من و تو درکنار هم همینو پیش بینی کن ♪♪♪
تمام قلبم و یکجا دارم سمت تو میارم واسه روز مبادا هم چیزی باقی نمیزارم همیشه بودن با تو دلیل التماسم بود اگه راهو نمی دیدم به تو حتما حواسم بود ♪♪♪
همیشه بودن با تو دلیل التماسم بود اگه راهو نمی دیدم به تو حتما حواسم بود روزایی که نبودی!من!همش از حال میرفتم پریدن سخت بود وقتی که با یک بال میرفتم ♪♪♪
شکنجه دیدم از دوریت که گریه اعترافم شد همین دنبال تو گشتن یه جورایی طوافم شد همیشه بودن با تو دلیل التماسم بود اگه راهو نمی دیدم به تو حتما حواسم بود ♪♪♪
همیشه بودن با تو دلیل التماسم بود اگه راهو نمی دیدم به تو حتما حواسم بود تو رو ساحل نشستی که دلم می خواد دریا شم مثل یه موج به آرومی به احترام تو پاشم ♪♪♪
چه حالی داره این لحظه که بارون داره می باره فقط یک رعد و برق ازما می تونه عکس برداره همیشه بودن با تو دلیل التماسم بود اگه راهو نمی دیدم به تو حتما حواسم بود
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
