شاکی روزگار منم ، تموم این شهر متهم یه حادثه چند ساعته با من میاد قدم قدم زخم ها دهن وا می کنن وقتی دل از دشنه پره دست منو بگیر که پام رو خون عشقم می سره بگو که از کدوم طرف می شه به آرامش رسید وقتی تو چشم هر کسی ، برق فریب رو می شه دید راه ضیافت رو به من دست های کی نشون می ده وقتی که حتی گل سرخ این روزها بوی خون می ده وقتی زندگی با چاقو قسمت می شه ، وقتی رفاقت ها خیانت می شه محکمتو تو خیابون برپا کن ، وقتی که عشق هم رنگ نفرت می شه تمرین مرگ می کنم تو گود این پیاده رو یه چیزی انگار گم شده توی نگاه من و تو دارم به داشتن یه زخم تو سینه عادت می کنم دارم شبامو با تن یه مرده قسمت می کنم
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
شب که میشود یاد تو میزند به جان تا که میپرد خواب و نمیرود فغان من به بوی موی تو ای یار میکشم نفس پس چرا نفس بریدهای زین زار در قفس لحظه لحظه خاطره ها را میکنم مرور پیش چشممی افسوس اما شدی چه دور سقفم آسمان و زمین گرمش آرزوست در دلم اگر جایی هست هم برای اوست شب که میشود به خودم دشنام میدهم کوچه کوچه شهر را پیاده راه میروم این چه زندگیست که همش تکرار میشود روز از نو است و روزی ام انکار میشود شب که میشود اتاق کوچک میشود بر دلم تمام یقین ها شک میشود آه میکشم گویی آواز میشود آه آه
