ز ره هوس به تو کی رسم نفسی ز خود نرمیده من همه حیرتم به کجا روم به رهت سری نکشیده من به چه برگ، ساز طرب کنم ز چه جام، نشئه طلب کنم گل باغ شعله نچیده من میداغ دل نچشیده من تو به محفلی ننموده رو که ز تاب شعلهٔ غیرتش ♪♪♪
همه اشک گشته به رنگ شمع و ز چشم خود نچکیده من چه بلا ستمکش غیرتم چه قدر نشانهٔ حسرتم که شهید خنجرناز تو شده عالمی و تپیده من تو و صد چمن طرب و نمو من و شبنمی نگه آبرو به بهار عالم رنگ و بو همه جلوه تو همه دیده من ♪♪♪
به کدام نغمهٔ دل گسل زنوا کشان نشوم خجل چو جرس به غیر شکست دل سخنی زخود نشنیده من من بیدل و غم غفلتی که زچشم پر ز فسون تو همه جا زجلوهٔ من پر است و به هیچ جا نرسیده من
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
میگذرم تنها از میان گل ها گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود چون به حسن آسمانی از مهی برتر شعله ی عشق من از گردون برآرد سر در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو
