هم عاقبت مردم کاشانه به دوشم من گام و گذر را به رسیدن نفروشم من صورت ماتی که به آیینه نیاید شعری که نه دیوانه نه فرزانه درآید صدایم بزن که شاید زمستان من سرآید مرا زنده کن به تابیدنی که تنها ز رویت برآید صدایم بزن که بی تو فرو خفته در سکوتم به بال و پری نجاتم بده که من رو به رو با سقوطم سر تا سر این بحر پراکنده سراب است حال قمر و شمس و زمین بی تو خراب است حتی اگر اندوه تو در سینه بریزم رسواتر از آنم که به آیینه گریزم من آیینه گریزم صدایم بزن که شاید زمستان من سرآید مرا زنده کن به تابیدنی که تنها ز رویت برآید صدایم بزن که بی تو فرو خفته در سکوتم به بال و پری نجاتم بده که من رو به رو با سقوطم
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
بعد از او دیگر نمی خواهم ، آفتاب و آسمان را بعد از او دیگر نمی خواهم ، چلچراغ کهکشان را من دگر بی او نمی جویم، در چمن ها لاله ها را چهره ام دیگر نمی جوید، چهره های آشنا را بعد از او هرگز نمی آید، خنده بر روی لبانم می گریزم از بر یاران، تا مگر تنها بمانم دیگر ای آسمان آبی، خسته ام زین جست و جوها یاد من کن، هر کجا دیدی، آن عروس آرزو را
