شب یلدای چشاتو یه ستاره میپرستم اگه باشی یا نباشی تا همیشه با تو هستم پای این سفره خالی من نمک گیر نگاتم تو سکوت شب قصه عاشق زنگ صداتم
توی بی وقتی آواز پاتو وا کن به ترانه لحظه های من و پر کن از یه حس شاعرانه من و از خودم بگیرو به همین ترانه بسپار شاید این قصه برامون دیگه هرگز نشه تکرار یه شب از اونور ابرا میرسم به شهر مهتاب اونجا که دیگه نمیشه کسی از قصه ها بی خواب میریم اونجا که ترانه رو سر گریه میباره پشت هر پلک ستاره اش یه بغل قصه سواره توی بی وقتی آواز پاتو وا کن به ترانه لحظه های منو پر کن از یه حس شاعرانه منو از خودم بگیرو به همین ترانه بسپار شاید این قصه برامون بگه هرگز نشه تکرار
