روزی تو خواهی آمد؛ از کوچه های باران… تا از دلم بشویی، غم های روزگاران… تو، روحِ سبزِ گلزار… گلِ شادابِ بی خار مرا از پا فکنده؛ شکستن های بسیار… شکستن های بسیـار… تو یاسِ نو دمیده؛ من گلبرگِ تکید روزی آیی کنارم؛ که عشق از دل رمیده… روزی آیی کنـــارم؛ که عشــق از دل رمیده… تو را نادیدنِ ما؛ غـم نباشد
که در خیلت، به از ما کـم نبـاشد… من از دستِ تو؛ در عالم نهم روی و لیکن چون تو؛ در عالم نباشد! روزی تو خواهی آمد؛ از کوی مهربانی… اما ز من نبینی؛ دیگر به جا، نشانی… روزی تو خواهی آمد؛ از کوچه های باران… تا از دلـم بشویی، غـم های روزگـاران… غم های روزگـاران
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
به تو من آفرین می گم، برای اوج زیباییت نشستی بین ماه و گل، دیگه سخته شناساییت تو عشق و زندگی من، رفیق و دوستم هستی نه تنها توی قلب من، تو زیر پوستم هستی دوباره از سر عادت، قسم خوردم به جان تو به چه زیبایی اسم من، در اومد از دهان تو از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده نمی دونم شبیه چی، می دونم عشق عین ماست خدا رو شکر دلتنگیم، که یعنی عشق بین ماست یه دیوونه شبیه من، گرفتار یه دیوونه س همه دور جهان گشتن، واسه من یار تو خونه س یه وقتا بعضی آدمها، می شن تقدیر و فال ما برن یه خاطره می شن، بمونن خوش به حال ما از نفسهای تو بوده، که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چون، از شما به ما رسیده
