ورق می زنم عشقو دیوان به دیوان به تو می رسم با سرودی خیالی نگاه من و تو بازم تازه میشه توو افسانه ی پیرمرد شمالی هوا سرده توو باغ بی برگی اما بگو شعر،شورِ خراسان بگیره به شَهرت میام ، شهری که پشت دریاس که لبخند تو عطر کاشان بگیره بدون تو دنیای من بی" فروغه" صدام می زنی با غرورى زنانه با "پروین" و "سیمین" ، به یادت می افتم به دنیای تو می رسم عاشقانه با مهتابی که شب توی کوچه مونه به صبح ميرسونم خيابونو با تو توي خواب و خلسه،مثِ قوي زيبا نفس ميكشم عطر بارونو با تو ورق می زنم شعرو دیوان به دیوان از این شهر روشن کسی رفتنی نیست توو این خونه بارون همیشه به راهه توو این خونواده کسی ناتنی نیست چه شبها که با "آتشی" گرم بودیم توو دلتنگی "بامداد"من و تو طنین دل انگيزِ دیدار با صبح با تصویر روزای شاد من و تو چه روز و شبايي گذشتن كه يك شب تو فال تو و "شهریار" تو باشم منِ "منزوی" آرزوم بود پاییز "بهار" تو باشم ، کنار تو باشم ورق می زنم شعرو دیوان به دیوان از این شهر روشن کسی رفتنی نیست توو این خونه بارون همیشه به راهه توو این خونواده کسی ناتنی نیست جنون غزل هر نفس تازه ميشه یه "قیص"ر توو این کوچه ها بی قراره توی شرجی شعر "سلمان" می مونم نفس می کشم ، زنده میشم دوباره با حرف "صلاحي" غم از یادمون رفت غزل خوندی از "مشفق" و شب سحر شد توو اوج کلام "اوستا" که بودیم هوای دم صبح ما تازه تر شد دم صبحه دبوانُ باید ببندم باید رهسپار جهان تو باشم نميخوام مدال جهاني بگيرم میخوام تا ابد "قهرمان" تو باشم ورق می زنم عشقو دیوان به دیوان از این شهر راوشن کسی رفتنی نیست توو این خونه بارون همیشه به راهه توو این خونواده کسی ناتنی نیست
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
تجسم کن که تو ایوون خونه رو تختی که پناه هر دومونه سرت رو شونمه خیره به ابرا مژه هات داره میگیره به ابرا گرفتی روی چشمت استکانو رصد کردی ته این کهکشانو نگه میداری با خندت زمانو میگم دیدم یه شب خواب الانو یهو برق تو چشمات جون میگیره سکوتت میشکنه بارون میگیره نگاتو بر میگردونی به سمتم تو بارون خیره میمونی به سمتم میبارن قطره ها روی من و تو میپیچه تو هوا بوی من و تو داری از فکر من پر میشی نم نم فقط یادت نیاد ما دوریم از هم نگو این آسمون که صاف صافه بذار قلبت واست رویا ببافه که رویا شعره میشه خوند و حظ کرد همین رویا چقدر مارو عوض کرد هنوز اون هدیه رو دارم که گفتی بسوزونش به یادت من نیوفتی هنوز اون شاخه گل ها تو اتاقن منم یادت میوفتم اتفاقا یهو برق تو چشمات جون میگیره سکوتت میشکنه بارون میگیره نفس داره خیالت راه میره تا جون دارم نمیذارم بمیره
