برای عاشقی دیره ولی باز دست تقدیره تا دستامون نره بالا جایی بارون نمی گیره دلی که دادمش دستت دیگه از زندگیش سیره نیومد وقتی هم اومد فقط گفت که داره میره نگی تو اونی که رفته خودشم غرق تقصیره فدای اون که تو خوابم منو تحویل نمی گیره دلی که دادمش دستت دیگه از زندگیش سیره نیومد وقتی هم اومد فقط گفت که داره میره چرا تنهام گذاشتی تو سینه تو دل نداشتی قلبمو شکستی و رفتی اومدی منت کشی یا آشتی اه تو شیطونی بسه برو دیگه شدم ازت خسته دلی که دادمش دستت بدون که خیلی وقته که شکسته برای عاشقی دیره ولی باز دست تقدیره تا دستامون نره بالا جایی بارون نمی گیره دلی که دادمش دستت دیگه از زندگیش سیره نیومد وقتی هم اومد فقط گفت که داره میره نگی تو اونی که رفته خودشم غرق تقصیره فدای اون که تو خوابم منو تحویل نمی گیره دلی که دادمش دستت دیگه از زندگیش سیره نیومد وقتی هم اومد فقط گفت که داره میره چرا تنهام گذاشتی تو سینه تو دل نداشتی قلبمو شکستی و رفتی اومدی منت کشی یا آشتی اه تو شیطونی بسه برو دیگه شدم ازت خسته دلی که دادمش دستت بدون که خیلی وقته که شکسته نگفتم من خداحافظ آخه قلبم هنوز گیره بدون این قلب دیوونه دیگه محتاج زنجیره بمون این زخمو بدتر کن عجیب محتاج شمشیره بریزم اشکامو شاید آخه این آخرین تیره چرا تنهام گذاشتی تو سینه تو دل نداشتی قلبمو شکستی و رفتی اومدی منت کشی یا آشتی اه تو شیطونی بسه برو دیگه شدم ازت خسته دلی که دادمش دستت بدون که خیلی وقته که شکسته
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
