منم همون روانی که هی به خودش زخم زد همه رو پس زد که بگه برگرد درست ازون زمانیکه بارت و بستی زدی شکستیم چقده پستی حواس تو به من نبود که بد اوردم همش من که دلم واسه تو بود آخه چی دیدی ازش تو جنست خراب بود روی چهرت نقاب بود کاش میشد بگی همه اینا یه خواب بود تو جنست خراب بود توفکرت فرار بود همه حرفات شعار بود به خیالت اشتباهت همین یه بار بود تو فکرت فرار بود اره جنست خراب بود جات و گرفته ابراي تاريك شهر يه حسي ميگه بهم از روي پل بپر بهتر ميشه همه چى يه خاطرم واست همه جا بشين بگو رفت و خودش جا زد يادت نره اونكه چيزى نميگه عاشق تره يادت نره رو دستاى غريبه خوابت نره خوابت نره خوابت نره
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
