تمام گفتنی هایم بماند به یادت در دل من غم بماند من و تنهایی و شب های یلدا بماند تا من تنها بمانم گمانم کار ما میلنگد اینجا که گاو نر نمیدوشند بماند و فریاد نگاهم آن چنان بود که لب ها بسته میمانند بماند الهی قصه ی دعوت بماند من و بماند من و یاد تو من آنم که پر طاووس میخواست ولی خب جور هندوستان بماند و یک دیگی به آن دیگر سیاهی ولی غافل که هر دو شان بماند نمیشد گنج میسر رنج میخواست چطور بی رنج میسر بود بماند کمک کن خالق شعرم کمک کن نیوفتد از قلم چیزی بماند گرفت از خود دلم تنگ است ندانم ولی تو خوب میدانی بماند مرا جرمی به سویت میکشاند چرا قاضی مرا محکوم بماند و فریاد نگاهم آن چنان بود که لب ها بسته میمانند بماند الهی قصه ی دعوت بماند من و بماند من و یاد تو
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
