این همه آدم چرا قلبمو باید به تو میدادم چرا باید بشم عاشق اونی که منو اصلا نمیخوادم این همه آدم چرا بین همه من اینهمه سادم چرا با اینکه میدونم تهش چی میشه باز پای تو وایسادم من نه بد دیدم ازت نه بد میگم ازت فقط میرم فقط فاصله میگیرم ازت نه میگم بهترم از تو نه دلگیرم اصلا از تو فقط میرم میرم اصلا گیرم که بعد از تو بمیرم بمیرم بهتر از اینه که دستاتو بخوام زوری بگیرم خودم میرم دلم میخواد اصلا از درد این دوری بمیرم اینجوری بمیرم ... برو با همه خوبی و بدیات میدمت تورو به دورو بریات چرا بمونی تو که نداری میلی نه کمی نه زیاد حسی که دارم و نداری تو عشقی که دادمو ندادی تو چرا بمونی تو که نداری میلی نه کمی نه زیاد
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
