بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو دل دیوونمو اگه یه روزی برسه من و تو قدر همو بدونیم یا که تو لحظه های سخت کنار هم بمونیم اگه ترکم می کنی نگو کارسرنوشته یه روز اگه لج نکنیم دنیا مثل بهشته بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو دل دیوونمو بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو دل دیوونمو دل دیوونمو کافیه از قلبت این کینه رو بندازی دور اونوقت دیگه مال همیم چشم حسودامون کور چرا میگی خوشبختی دنبال دیگرونه چرا راه دور بریم عشق کنارمونه بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو دل دیوونمو بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو ... بسه با چشمات اگه یه روزی برسه من و تو قدر همو بدونیم یا که تو لحظه های سخت کنار هم بمونیم اگه ترکم می کنی نگو کارسرنوشته یه روز اگه لج نکنیم دنیا مثل بهشته تو که هرچی گفتی گفتم چشم باشه قبوله تو هم بزن غرورتو بشکن مگه شاخ غوله بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو دل دیوونمو بسه با چشمات تو به آتیش نکشون خونمو من تورو کم دارم و تو دل دیوونمو دل دیوونمو
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
