خیلی دوسم داشت قشنگ بود حرفاش درگیر یه داستان عشقی بودم باهاش منو باش که فکر میکردم جدی بود حرفاش دروغه همه اینا میدونم ولی من خیلی موندم پاش پیش من بودی حالت ردیف و خوب دیگه نی اون که تنها رفیقت بود اگه من نبودم ببین هنوز لولت لاو مثل قدیمت بود مشکلت این بود که صمیمی کردی این آدمای غریب و زود همیشه تو فکرمه کیو میخواستم تو نبودی ولی شبیه تو بود منو نمیشناسه نه دیگه اونی که یه روز به همه میگفت بال پروازشم چجوری یادت رفته منو من یادتم همیشه نبودی اونی که میخوام واسه من میخوام بهت فکر نکنم ولی ببین نمیشه یچی بینمون هست که هیچ وقت فراموش نمیشه یه یادگاری از عشقمونه که خودم خواستم پیشت بمونه تو منو بده کردی جلو همه اینو یادت بمونه ولی من پشت تو میگفتم که هیشکی شبیت نیست با این که دوری ازم هنوزم برام عزیزی تو مثل قبلنا نمیشی نه دیگه من پیشت نمیشینم بعد تو خیلیا اومدن من همه رو پیچیدم منو نمیشناسه نه دیگه اونی که یه روز به همه میگفت بال پروازشم چجوری یادت رفته منو من یادتم همیشه نبودی اونی که میخوام واسه من
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
