اگه من طاقتماندازه تو خوب بود که الان جا تاریکی توقلب مننور بود یکماز صبرتم به منم قرض بده شاید تو مغز منم وا بشه این گره اگه از اولش امید نداده بودی یا تو مغزم از خودت یه بت نساخته بودی الان این استرس و دلشوره ها نبودن وقتی که میرفتی بعد تو رفته بودن کیمنوبغل کنه وقتی خسته میرسم خونه کی به اندازهتو مراقب روح و تنم بوده کینوازشم کنه غرق آتیشم کنه هرشب چطوری از دل این آتیشی که ساختی برام رد شم تو منو کشوندی توی این شهر غریب توو گوشم میخوندی آوازای دل فریب منکه بلد نبودم آدم عشق نبودم تا سر کوچشم حتی نرفته بودم یه دل سیر بغل تو دیگه شده یه عقده کی با حرفاش اومده عقل از سر تو برده کی جا من اومد که به عشقت مبتلا شد دلیل این جدایی و رفتن حرمتا شد کی منوبغل کنه وقتی خسته میرسم خونه کی به اندازهتو مراقب روح و تنم بوده کینوازشم کنه غرق آتیشم کنه هرشب چطوری از دل این آتیشی که ساختی برام رد شم
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
