این صدای شیشه بود و سنگ بود مرقوای جغد شوم جنگ بود در شبی آبستن درد و نبرد جنگ با دشمن به ما تحمیل کرد بر سر پیر و جوان بیگناه بر زنان و کودکان بی پناه بی خبر بی وقفه بی گفت و شنود از زمین و آسمان آتش گشود این صدای شیشه بود و سنگ بود مرقوای جغد شوم جنگ بود آتش و خون شهر را در بر گرفت شهر بوی خون و خاکستر گرفت زندگی زن پس به شهر درد و دود کوچ بود و کوچ بود و کوچ بود کوچ تنها بود و دلها بند بود ♪♪♪ کوچ مادرهای بی فرزند بود کوچ بی ییلاق و بی قشلاق بود کوچ نوزادان بی قنداق بود کوچ خلق کوچه باغ شهر یاد کوچ تسلیم به هرچه بادباد ز آسمان دریای آتش سرنگون موج می زد از زمین دریای خون آتش و خاک در دل کارون گرفت رود کارون رنگ و بوی خون گرفت خون به کام دشت و پام نهر شد آه خرمشهر خونین شهر شد آه خرمشهر خونین شهر شد آتش افروزان دنیا سوز جنگ دسته دسته بسته بسته رنگ رنگ زان چه باید ساخت بندش بی نیاز تا بگویندش به این میدان بتاز کوله بارش را ز سر انباشتند دشت شیران را تهی پنداشتند کین چنینش داده شد بال و پری تیری و تیغی و گرز و خنجری این صدای شیشه بود و سنگ بود مرقوای جغد شوم جنگ بود آتش و خون شهر را در بر گرفت شهر بوی خون و خاکستر گرفت در دل ایران ز هر سو خار رفت زان چه با مهران و با سومار رفت خاک پر دستان غم بیداد داشت قصر شیرین ماتم فرهاد داشت زندگی زن پس به شهر درد و دود کوچ خلق کوچه باغ شهر یاد کوچ تسلیم به هرچه بادباد ملت ایران خروشان بیقرار ملتی رستم دل و آرش تبار کاوه ها گرد آفرینان جان به کف سرفرازان سپاهی صف به صف سر به سالار شهیدان داده ها عاشقان جانبازها آزاده ها خم در آسا بر صف دشمن زدند تیر بر چشمان اهریمن زدند بر صف دشمن تباران تاختند تا ز ایرانش برون انداختند بیستون از شر شیطان رسته بود طاق بستان طاق نصرت بسته بود زندگی بر کام دشمن زهر شد باز خونین شهر خرمشهر شد باز خونین شهر خرمشهر شد باز خونین شهر خرمشهر شد
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
شب که میشود یاد تو میزند به جان تا که میپرد خواب و نمیرود فغان من به بوی موی تو ای یار میکشم نفس پس چرا نفس بریدهای زین زار در قفس لحظه لحظه خاطره ها را میکنم مرور پیش چشممی افسوس اما شدی چه دور سقفم آسمان و زمین گرمش آرزوست در دلم اگر جایی هست هم برای اوست شب که میشود به خودم دشنام میدهم کوچه کوچه شهر را پیاده راه میروم این چه زندگیست که همش تکرار میشود روز از نو است و روزی ام انکار میشود شب که میشود اتاق کوچک میشود بر دلم تمام یقین ها شک میشود آه میکشم گویی آواز میشود آه آه
