صدایم کن، صدای تو به شب پروانه می دوزد نگاهم کن، نگاه تو برایم خانه می سازد بخند ای صبح نورانی پس از شب های طولانی که هر اعجاز لبخندت مرا بیگانه می سازد ببار ای آبیِ آرام بر صحرای خشک من سحر باغم درختانم برایت لانه می سازد بریز ای شوق پی در پی به صحراهای آبادم خرابم کن، خراب تو مرا دیوانه می سازد تو آتش باش و برپا شو به سر تا پای شعر من من آوازم که از عشقی کهن افسانه می سازد پریشان شو، پریشان تر از آن شب های طوفانی نسیم از شهر ویرانم برایت شانه می سازد صدایم کن، صدای تو به شب پروانه می دوزد نگاهم کن، نگاه تو برایم خانه می سازد ببار ای آبیِ آرام بر صحرای خشک من سحر باغم درختانم برایت لانه می سازد بریز ای شوق پی در پی به صحراهای آبادم خرابم کن، خراب تو مرا دیوانه می سازد تو آتش باش و برپا شو به سر تا پای شعر من من آوازم که از عشقی کهن افسانه می سازد پریشان شو، پریشان تر از آن شب های طوفانی نسیم از شهر ویرانم برایت شانه می سازد
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
میگذرم تنها از میان گل ها گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود چون به حسن آسمانی از مهی برتر شعله ی عشق من از گردون برآرد سر در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو
