نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان سوی تو میدوند هان ای تو همیشه در میان سوی تو میدوند هان ای تو همیشه در میان
آه که می زند برون از سرو سینه موج خون من چه کنم که از درون دست تو میکشد کمان من، چه کنم که از درون دست تو میکشد کمان
پیش وجودت از عدم زنده و مرده را، چه غم کز نفس تو دم به دم میشنویم بوی جان پیش تو جامه در برم نعره زند که بردرم آمدمت که بنگرم آمدمت که بنگرم گریه نمی دهد امان گریه نمی دهد امان
ای گل بوستانسرا از پس پرده ها درا بوی تو میکشد مرا بوی تو میکشد مرا وقت سحر به بوستان هرچه به گرد خویشتن مینگرم دراین چمن آینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان هرچه به گرد خویشتن مینگرم دراین چمن آینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان
نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان سوی تو میدوند هان ای تو همیشه در میان سوی تو میدوند هان ای تو همیشه در میان
مجید اخشابی, علیرضا کهن دیری, فریدون شهبازیان, شهریار فریوسفی, محمد اصفهانی, محمد حقیقی
شاعر
مولانا رومی / Rumi , هوشنگ ابتهاج, محمد حسین شهریار, ابوسعید ابوالخیر, پرویز بیگی حبیب آبادی
لطفا وارد حساب کاربری شوید.
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
