واسه اون گنبد زرین ، پشت کوههای خراسون واسه اون صحن مطهر ، تو غروب کنار ایوون واسه کفترای معصوم که تو آسمون میگردن واسه آدمای مغموم که میان دخیل می بندن واسه اون هوای تازه ، که پر از عطر گلابه اگه دستم به ضریحت برسه واسم یه خوابه واسه اون ساحت پاکی که درش همیشه بازه واسه دستای نیازی که به سوی تو درازه دل من تنگه میدونی ، تو که ماه آسمونی چقدر آرزو دارم لب حوض وضو بگیرم یا که از تربت پاکت ، مث یاس ها بو بگیرم واسه اون اوج شکفتن ، تو عالم زیارت واسه اون لحظه ای که آدم ، میرسه به بی نهایت دل من تنگه میدونی ، تو که ماه آسمونی هیچ کسی نومید و ناکام ، نمیره از آستانت تو پر از لطف و شفایی واسه درد دوستانت مث مرهم می مونی تو ، واسه آدمای در بند تو امیدی که میشینه توی قلب یک نیازمند تو صدام کن ، تو صدام کن ، تا بیام پاتو ببوسم اگه دلتنگی تو از من ، حاک درگاتو ببوسم میدونم که حاجتا رو ، میدی ای قبله ی حاجات موقع گریه و زاری ، لحظه ی خوب مناجات من یه قاصر ، یه خطاکار ، اما تو بزرگواری میدونم که هیچ نیازی به زیارتم نداری اما من غرق نیازم ، واسه لحظه رسیدن واسه تو حرم نشستن ، مرقد پاکتو دیدن دل من تنگه میدونی ، تو که ماه آسمونی
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
میگذرم تنها از میان گل ها گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود چون به حسن آسمانی از مهی برتر شعله ی عشق من از گردون برآرد سر در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو
